In het Gentse S.M.A.K. opende de lang verwachte tentoonstelling ‘Painting after painting’.
“Painting After Painting” onderzoekt hoe schilderkunst vandaag de dag relevant blijft, ondanks herhaalde voorspellingen over het ‘einde’ van het medium. De tentoonstelling toont hoe kunstenaars traditionele technieken combineren met hedendaagse thema’s en vormen, en hoe ze de grenzen van het medium verkennen.
Het is vooral een grote tentoonstelling. Meer dan 150 werken van 75 schilders, allen in België actief en geboren na 1972. Ze moesten allen wel een recent werk indienen. Het is geen focus op bekende namen maar eerder een poging om een representatieve staalkaart van de schilderkunst in België te brengen. Van jonge mensen dan, levend en werkend in Vlaanderen vooral zo blijkt.
Het is geleden van ‘Trouble Spot Painting uit 1999 in het MUHKA dat we nog eens een stand van zaken hebben gekregen. Toen cureerde Luc Tuymans met Narcisse Tordoir een expo die en overzicht gaf van de schilderkunst.
Ik durf stellen dat het een must-see is ! Je hebt nog tijd hebt tot 2 november en ik ben al een tweede keer geweest. Het is veel om in één keer te bevatten. Blijven gaan zou ik zeggen en blijven kijken.
De visuele kunst vindt zichzelf continu uit, zo lijkt het wel als je de expo doorwandelt. Op de agenda staat diversiteit, ecologie en gender.
Mooi vond ik het werk van Charline Tyberghein, zij verwerkt surrealistische elementen en alledaagse symbolen in een hedendaagse beeldtaal. Op het eerste zicht lijkt het werk positief en open maar het heeft wel een melancholische inslag.
Ook in het werk van Sanam Khatibi zie je tweespalt. In haar schilderijen worden idyllische natuurtaferelen vol dieren en mythologische wezens verstoord door onverwachte scènes van menselijk geweld en ambigue erotiek. Je ziet kristalheldere waterpartijen omringd door surrealistische combinaties van skeletten, allerhande wezens en verstrengelde menselijke ledematen.
Er is een prachtige installatie van Sarah Smolders. Het is een in-situ-creatie (er zijn nog zes andere werken die ter plekke gemaakt zijn). Speciaal voor het S.M.A.K. bouwde Sarah een ruimtelijke installatie die vertrekt vanuit de blauwe hardsteen die het museum omringt. Door middel van verschillende druk- en schildertechnieken zoals frottage, kammen, en het gebruik van kalk en bijenwas, vertaalt Smolders deze blauwe hardsteen op papier.
Totaal nieuw voor mij was het werk van Jannis Marwitz. Dit schilderij combineert elementen uit de Romeinse muurschilderkunst, de Vlaamse renaissance en de Neue Sachlichkeit. Marwitz staat bekend om zijn nauwkeurige schildertechniek, die voortkomt uit intensief tekenwerk. Zijn schilderijen zijn rijk aan materiaal, kunsthistorische referenties en visuele anomalieën, wat resulteert in een gelaagde en intrigerende beeldtaal.
Sterk werk gezien van Diego Herman met zijn politieke landschappen die vragen oproepen hoe wij omgaan met elkaar. Herhaaldelijk komt industriële hek voor, lege plekken en een thermisch kleurenpalet die doen denken aan de beelden van nachtkijkers die jagers inzetten om wilde dieren op te sporen.
Heerlijk is natuurlijk het werk van Kristof Santy. Je hoort meteen aan de reacties van de bezoekers. Het gegniffel, de herkenning. Hij schildert een ‘Koude schotel’ zoals wij die kennen van de jaren ’70.
In de tentoonstelling toont Nina Gross onder andere een zelfportret waarin ze noedels eet. Kleine werkjes en heel vrolijk en speels. Hier wordt duchtig gefotografeerd. Dat was ook zo bij de Koude Schotel van Santy. Zou het met eten te maken hebben ?
Curatoren van dienst : Tanja Boon, Ann Hoste, Philippe Van Cauteren en Liesje Vandenbroeck in samenwerking met Sam Steverlynck.
Bij ‘Painting after Painting’ hoort een rijke geïllustreerde catalogus, met essays van Dominic van den Boogerd en Tanja Boon. Heel fraai uitgegeven en een echte must als je overzicht wil van hedendaagse schilderkunst. Er staat veel meer werk in dan er te zien is in het S.M.A.K. Van elke deelnemende kunstenaar krijg je meerdere werken te zien.
Uitgegeven door MER.Books (Nl/FR/EN) voor de prijs van 39,90 Euro.
Daarnaast transformeert S.M.A.K. tijdens de volledige tentoonstellingsperiode Zaal 1 tot een schildersatelier, waar groepen, scholen en individuele bezoekers zelf creatief aan de slag kunnen.
Credit beelden :
Jannis Marwitz, The Raid, 2021. Oil on linen, 80 x 115 cm. Courtesy the artist and Trautwein Herleth, Berlin. Photo: GRAYSC.
Kristof Santy, Koude schotel, 2024. Oil on canvas, 200 x 360 cm. Courtesy the artist and Sorry We’re Closed, Brussels.
Sanam Khatibi, Garden Scene (It is said they are each other), 2022. Oil and pencil on canvas, 210 x 300 cm. Courtesy private collection. Photo: Hugard & Vanoverschelde.
Laat een reactie achter