Het is een heel dik boek 575 pagina’s lang ! En in het begin krijg je een lijst van personages die twee pagina’s lang is. Maar laat je niet ontmoedigen. Het is een heel onderhoudend werk. En de auteur introduceert zijn personages zorgvuldig . Zo maken we kennis met een non-binair persoon, een klimaatactivist, een mensensmokkelaar, politici, een Belgische kunsthandelaar, een gekende acteur, vluchtelingen, een onaardige onderhuutster, een journaliste, columnisten, verschillende mode ontwerpers en kunstenaars, Russische miljonairs, een modejournalist en nog tal van anderen in alle geuren en kleuren.
We zijn in Londen mei 2021. Campbell Flynn is kunsthistoricus en een intellectuele bekendheid.
Gevoed door een behoefte aan bewondering en de geneugten van het leven neemt hij mensen niet zo half serieus als zij zichzelf nemen. Wat de eerste zijn vele fouten zal blijken.
De tweede fout ? Milo Mangasha, zijn briljante en provocerende student. Milo komt uit een heel andere wereld. Hij heeft ideeën die zijn docent prikkelen. Maar hij heeft ook een plan.
Acht jaar schreef Andrew O’Hagan aan Caledonian Road, zijn magnus opus voer het Londen van nu. Hij heeft het over Britse artistocraten en jongens van de straat, over Brexit en corona, over kunst en politiek, over zeven vinkjes en zeven hoofdzonden.
Heel sterk werk met een haarscherp psychologisch inzicht en een zeer treffend tijdsbeschrijving. De schrijven belicht zowat iedere maatschappelijke kwestie van vandaag. Een scherpe satire op de ondergang van kunsthistoricus maar ook die van zijn generatie en heel Groot-Brittannië.
De roman beslaat een jaar en begint in de lente van 2021.
Heel schokking vond ik de Noord-Engelse illegale sweatshops waar de Londense mode-iconen hun kleren voor een appel en een ei laten maken, om ze nadien met gigantische winsten te verkopen.
Andrew O’Hagan, Caledonian Road, Prometheus.
Laat een reactie achter