Zwarte september vertelt het verhaal van de twaalfjarige Gigio Bellandi in de zomer van 1972, aan de noordwestkust van Toscanië. Hij ontdekt muziek, boeken, liefde, maar zijn onschuld wordt bruut verstoord door een tragische gebeurtenis. Een halve eeuw later overdenkt Gigio zijn leven. Had hij dit alles kunnen voorkomen?
Gigio is 12 en brengt de zomer door met zijn ouders en zijn jongere zus Gilda aan de Toscaanse kunst in Fiumetto. Daar heeft hij zijn oog laten vallen op Astel, een Nubische schoonheid die hem helemaal in de war brengt. De zomer van 1972 is ook de zomer van de noodlottige Olympische Spelen in Munchen. Wat later ‘Zwarte September’ wordt genoemd zoals de titel van dit boek.
” Mijn moeder had rood haar, maar geloof me, het was een onbeschrijfelijk soort rood dat alleen op haar hoofd bestond. Ze was Ierse. Ze was een mooie vrouw mijn moeder. Ondanks haar sobere levensstijl (zwijgzaam, alledaagse kleding, geen baan, geen rijbewijs, geen sociaal leven) oefenden haar haren met die wonderbaarlijke kleur een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op de plekken waar zij haar dagen doorbracht, namelijk Vinci tijdens het schooljaar en Fioumetto in de zomermaanden.”
Zijn vader is advocaat en moest geregeld naar Rome voor zittingen in Cassatie.
“Ik wist niet wat Cassatie was maar ik hoorde er vaak over praten en had de indruk dat het een gevaarlijke plek was, vanwege al die medeklinkers die erin rondsisten.”
Zwarte september is Sandro Veronesi op de toppen van zijn kunnen: een roman over de kracht en het verlies van liefde en het vermogen om verdriet te overwinnen en verder te gaan. Zoals wel vaker in zijn romans worstelt de verteller met de dagelijkse chaos van het leven.
Alle details kom je te weten. Hij kan het zo goed vertellen dat je net zelf onder die parasol ligt, daar in het Italiaanse kleine badplaatsje.
Hij heeft het zelfs over klikklak-ballen uit die tijd en ik voelde meteen terug mijn pijnlijke polsen.
Pas op het einde van het boek kom je het drama te weten. Dan heb je ondertussen al vele boeiende vertellingen gelezen over wat Gigio meemaakt. In die twee maanden transformeert hij van kind tot puber. Dat schemergebied tussen kindertijd en adolescentie dat we allemaal maar al te goed kennen. Het is zo een boek waarvan je spijt hebt dat het uit is.
Sandro Veronesi (1959) werd met romans als In de ban van mijn vader, Kalme chaos en De kolibrie wereldwijd een literaire publiekslieveling – en bestsellerauteur. Hij won in de loop der jaren verschillende grote prijzen. Hij is een van de twee schrijvers die tweemaal de Premio Strega wonnen, de belangrijkste literaire prijs van Italië.
Zwarte September. Sandro Veronesi. Uitgegeven bij Prometheus.
Laat een reactie achter