The Magdalena Sisters won in 2003 de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië en doorbrak zo in Ierland de omerta, het algemeen heersende schuldige stilzwijgen. Nadat in 2011 de Ierse staat door het VN-Comité tegen Foltering aangeklaagd werd voor schuldig verzuim, beloofden de kloosterordes achter de wasserijen mee te werken aan een parlementair onderzoek. Begin 2013 werd in de Ierse senaat het eindrapport voorgesteld met meer dan duizend bladzijden getuigenissen én met bewijsmateriaal dat ook de Ierse overheid meisjes uit staatsinstellingen voor jeugdzorg naar de Magdalena-wasserijen gestuurd had.
Toen begin 2014 uitkwam dat de nonnen van het Ierse Tuam 796 baby’s van ‘gevallen vrouwen’ in het riool van hun weeshuis hadden gedumpt, was de verontwaardiging groot, ook bij ons. Maar is de toestand in België wel zoveel beter dan in Ierland? In 2011 startte het parket van Kortrijk naar kindermisbruik door twee kloosterzusters. Aanleiding was een klacht van de vijftigjarige Bruggeling Erik
De meeste daders zijn mannen als we het hebben over misbruik in de kerk. Maar niet alleen mannen. Voor zijn boek ‘Zusters zonder liefde’ sprak Jan Stevens negen overlevers van liefdeloze nonnen. Ze noemen zichzelf liever overlevers dan slachtoffers.
“In 2012 kwam Little Black Spiders uit van Patricia Toye. De film speelde zich af in 1978 af op de zolder van het ziekenhuis Maria Middelares in Lommel en was daar ook gefilmd. Ik was toen uitgenodigd voor de première. In haar film vertelt Patrice het geromantiseerde verhaal van zwangere tienermeisjes die door nonnen op een zolder ‘discreet’ verborgen worden om vervolgens in alle anonimiteit in Malo-les-Bains te gaan bevallen. Het verhaal dus van mijn biologische moeder. In de film voel je hoe die meisjes door de ogen van de zusters als sletjes werden gezien.” aldus Lieve. Lieve werd als baby ontvoerd en verkocht door de Zusters Kindsheid Jesu. Haar geboortemoeder kreeg na haar bevalling met keizersnede het lijkje van een baby te zien. ‘Uw kindje is dood’ werd haar verteld. Alleen was het haar dochter niet.
Het was allemaal ‘Big Business’ voor de ‘Blauwe nonnen’ zoals ze genoemd werden, de zusters van de congregatie van Kindsheid Jesu met afdelingen in Lommel en Gent. Rijke families telden veel geld neer voor de kinderen. Wie het meest betalen kon, mocht al eens een keuze maken. Graag een meisje en blond als het kan!
Moeder-overste zei: ”Doe mee of je krijgt morgen de pispot over je hoofd.”
Het misbruik staat onuitwisbaar op mijn harde schijf. De nonnen gaven me levenslang.
Zusters zonder liefde. Vrouwelijk misbruik in de kerk. Jan Stevens. Uitgeverij Manteau.
Laat een reactie achter