David Claerbout. The woodcraver and the forest.2025.
Het kasteel van Gaasbeek heeft deze zomer een solotentoonstelling van David Claerbout. Hij toont er zijn nieuwste film, The woodcarver and the forest. De film is een ode aan de vertraging. Terwijl je kijkt naar het geduldige werk van een houtsnijder, onderga je als toeschouwer het verstrijken van de tijd en de teloorgang van de natuur.
David Claerbout past, als bezieler van de tijd, perfect op zo’n eeuwenoude plek. Hij maakt de tijd haast tastbaar en plaatst het tegenover de dagelijkse ratrace.
“Wat is tijd? Zolang niemand het me vraagt, weet ik het wel. Maar als ik op deze vraag het antwoord moet geven, weet ik het niet meer.” – Sint Augustinus, geciteeerd door David Claerbout.
Zijn werk maakt ons bewust van onze verbondenheid met de natuur (of het gebrek daaraan). Hij plaatst heel existentiële kwesties op de voorgrond. Claerbout is iemand die durf, schoonheid en verstilde poëzie moeiteloos combineert”, aldus Isabel Lowyck, directeur van het kasteel.
The Woodcarver and the Forest presenteert zich als een intiem portret van een teruggetrokken jongeman en de aandachtige weergave van zijn enige, schijnbaar banale bezigheid: het bewerken van hout. Handwerk, zoals houtbewerking, is het symbool geworden voor een generatie op zoek naar een manier om schermmoeheid te verlichten en om verbinding te maken met de buitenwereld, bovenal met de natuur. Alleen al het kijken naar hoe een houtsnijder een houtblok transformeert tot een lepel heeft een bijna meditatieve werking. De repetitieve, langzame bewegingen en de zachte geluiden van het snijden en schrapen vallen onder het fenomeen ASMR (Autonomous Sensory Meridian Response), waarbij auditieve of visuele prikkels een diepe rust kunnen genereren. Kijk maar een op youtube op #asmr !
Pas wanneer je voldoende tijd voor het werk uittrekt, onthult de film zijn ‘januskop’ en dus zijn dubbelhartige aard.
Het natuurschoon en de dichte bossen verbergen wat er werkelijk aan de hand is. Het hartzeer dat we voelen als het bos zienderogen verdwijnt, terwijl de bomen een voor een geveld worden, is een krachtige herinnering aan het verstrijken van de tijd. Voor we het goed en wel beseffen, blijft er misschien niets meer over.
David Claerbout (geboren in Kortrijk in 1969) is een van de meest innovatieve en geprezen kunstenaars op het gebied van bewegend beeld. Zijn oeuvre bevindt zich op het snijvlak van fotografie, film en nieuwe media. Hij is opgeleid als schilder, maar raakte steeds meer geïnteresseerd in onderzoek naar fotografie en film. In zijn werken versmelten verleden, heden en toekomst tot één geheel. Claerbout zet je niet aan tot kijken, maar tot twijfelen: aan tijd, aan waarneming, aan herinnering, aan het beeld en de cinematografische ervaring zelf.
Sinds de eerste video’s halverwege de jaren ’90 werd zijn werk steeds complexer. Met de introductie van digitale media begin 2000 ontwikkelde zijn werk zich tot een vrijwel volledig synthetische beeldpraktijk, die hem in de voorhoede van de nieuwe mediakunst plaatste.
Je kan de tentoonstelling nog bezoeken tot en met 16 november.
Bij de expo hoort de catalogus ‘Birdsong’ uitgegeven door Hannibal Books. Hardcover – 128 pagina’s. 49 euro. NL/FR/EN.
Het is een publicatie die drie videowerken van David Claerbout bundelt. Zowel ‘The Woodcarver and the Forest’, ‘Birdcage’ en ‘Backwards Growing Tree’ zijn een verstilde reflectie op tijd, waarneming en de poëzie van de natuur. Met talloze filmstills uit een nooit eerder vertoonde video biedt deze publicatie een unieke inkijk in het werkproces van de kunstenaar.
Beelden copyright : David Claerbout.
Beelden boven : The Woodcarver and the forest. 2024. Filmstills. Een nietsontzienende ontbossingmachine, vermomd als een meditatief beeld.
Beeld links : Wildfire uit 2022-2024. Hangt in de Rode Kamer van het kasteel.
Beeld rechts : Engeltje. De expo eindigt met een foto van een grafbeeld, een jonge uit steen gehouwen engel met in zijn hand een koperen roos. Maar niets is wat het lijkt. De roos beweegt mee met de wind.
Laat een reactie achter