Charlerwa ?

Pascal Verbeken trekt graag op geschiedkundige ontdekkingsreis naar Wallonië. Zijn gids voor Charleroi is meer dan de moeite waard! Wat zeg ik: het is een pareltje. Spek naar mijn bek!

Ook ik trek graag rond in Wallonië, ik ga er naar musea, bezoek steden, zoek erfgoed op. Ik heb gids de meteen in huis gehaald en zoals het hoort gekocht in een reisboekhandel in Brussel.

Maar hoe zit het nu? Is Charleroi echt lelijk.

Pascal Verbeken :” De stad ademt niet de behaaglijke Disneyland-sfeer van Brugge, Delft en andere museale stadjes met een lichtplan. Ze lijkt meer op een stuk onbewerkt plaatstaal dan op een kunstig kantwerkje, meer een drip painting van Jackson Pollock dan een pittoreske ets van Anton Pieck.”

Interessant vind ik de beschrijving van de terrils die je stuk voor stuk kunt bewandelen. De een is al wat makkelijker te veroveren dan de ander. Maar de moeilijkheidsgraad wordt in de gids keurig aangegeven.  De Carolo’s (de inwoners van Charleroi) koesteren hun terrils. Enkele lokale enthousiasten bleven hameren op de historische, culturele en ecologische waarde van de bergen. Ze ontwikkelden onder meer een populaire 23 km lange terrilwandeling; de Boucle Noir.
In de gids worden tien terrils beschreven. Ik lees dat Terril des Piges een topper is maar bereid je voor op een fikse klim. Niet doen als je slecht ter been bent. Wel makkelijk voor wie met trein komt en metro neemt tot aan métro Piges. Maar er is er keuze genoeg wat terrils betreft. Ook voor wie mindere conditie heeft.

Zelf ken ik Charleroi door het museum Musée des Beaux Arts. Het museum zit in een verbouwde manège. Het beschikt over een kleine collectie met mooi werk uit de streek en dat zijn niet de minste. Zo zijn er negen werken van René Magritte, die aan de oevers van de Samber zijn jeugd doorbracht. En waar ook zijn moeder haar eigen dood koos in diezelfde Samber. Op de benedenverdieping vind je nog een hooiruif ingekapseld in de muur. Dat komt omdat het museum voorheen de oude paardenmaège van de rijkswachtkazerne was. Trouwens je kan op aanvraag het ouderlijk huis van Magritte nog bezoeken in de deelgemeente Châtelet.

Regelmatig bezoek ik ook BPS, het centrum voor moderne kunst dat gehuisvest is in de Palais de l’Art Wallon van Expo 1911. Tegenover BPS vind je een pracht van een school in art deco. In de hal staat een beeld van de industriearbeider gemaakt door Constantin Meunier. Hier huist het technisch en beroepsonderwijs, als onderdeel van de Université du Travail.

Ook rij ik naar Charleroi voor het fotomuseum. Dat is alomgekend en heeft een heel goede naam. Het ligt buiten de stad langs een drukke steenweg. Het museum is gehuisvest in een herbestemd neogotisch karmelietenklooster. In het archief zitten twee miljoen negatieven en 80.000 foto’s. In de zomer is het er goed vertoeven in de cafetaria die uitzicht biedt op het park van de karmelietessen. Vijftig procent van de bezoekers zijn Vlamingen.

De gids van Pascal Verbeken is uitgegeven door Luster.  Het is een leerrijke en praktische gids met een prettige verteltoon.

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*