
Vier jaar geleden verloren Hind (27) en Zahra Eljadid (28) hun moeder die amper 42 werd. Haar trage en pijnlijke aftakeling tekent de opgroeiende zussen enorm, maar ze steunen elkaar door dik en dun. Bovenop is er nog de vechtscheiding van de moeder die te maken krijgt met een agressieve ex-man die zelfs probeert de kinderen te ontvoeren.
De zussen zijn erg verschillend. Woordkunstenaar Hind is schrijfster, met tatoeages en piercings,en een lesbische mama van drie. Illustratrice Zahra, met hoofddoek, is een diepgelovige moslima en mama van twee. Hind Eljadid kennen we van prijswinnende slampoetry en allerlei performances allerhande. Ze staat graag op een podium. Zahra Eljadid, is sociaal-cultureel werker bij Voem (de Vereniging voor Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims) en ook illustrator en schilder. Zij staat niet graag op een podium.
“Zahra en ik zijn opgegroeid in een piepklein appartementje in een sociale blok op den Dam, een achterstandswijk met veel armoede in Antwerpen-Noord. De jongste jaren is de buurt mooier en duurder geworden, maar er wonen nog altijd mensen in diezelfde sociale blokken, met dezelfde zorgen en problemen”, aldus de zussen in een interview met de Gazet van Antwerpen.
In Kruimeldief, een ontroerend en teder boek vol herinneringen aan die moeilijke jaren, verwerken de zussen het verlies van hun moeder. De woorden zijn innemend, de tekeningen ontroerend. Het is werkelijk een boek dat onder je vel kruipt.
“Toen ik nog een jong kind was, kon mijn moeder het niet laten om mijn gezicht schoon te vegen, met speeksel, vroeg in de ochtend, amper de deur uitgestapt, onderweg naar school. ‘Moederkenszalf’, noemde ze het ! Mij kon het niet schelen welke natuurlijke magische krachten mijn moeders speeksel wel niet mocht bezitten, ik vond het maar niets. In welke onmogelijke bochten ik mijn hoofd ook draaide, de met speeksel bevochtigde duim wist steeds het puntje van mijn oog te raken”
Ze maakt me bang, zo bang dat ik huilen
moet. Zo bang dat ze me uit de kamer verwijderen
omdat ze denken dat ik het niet aankan. Maar dat
kan ik wel, ik neem alles op me, ik til de wereld voor
haar op en ik draag haar pijn, ik zal haar wassen en
voeden, ik zal haar verschonen en tonen hoe van jezelf
te houden. Ik zal haar dragen door alle dagen die nog
mogen komen. Ze mag niet weg, ik heb haar nog
nodig. (Uit Kruimeldief)
Kruimeldief, Hind Eljadid, illustraties Zahra Eljadid, 160 blz., EPO.
Laat een reactie achter